donderdag 14 augustus 2014

Mijn Birkies - the History -

In 2010 kwam ik voor het eerst in aanraking met Birkenstock teenslippers. Ze waren ineens heel hip en niet meer, -zoals tot dat moment- , alleen maar voor mensen die veel moesten staan en zo..
In eerste instantie was ik nog wat sceptisch, maar een vriendin die in het verleden ook tussen de schoenen werkte overtuigde me. Ze zijn hip én heel goed voor je voeten! Zij ging voor een paar knalgele en dat vond ik toch nog even te veel van het goede en dus ging ik voor zilver.


Een goede beslissing want ten eerste heb ik de rest van de zomer op m'n 'Birkies' gelopen, maar de kleur paste gewoon overal bij.

In het voorjaar van 2011 ging ik er vanuit dat ik de zilveren slippers maar uit de kast zou hoeven pakken en er weer zo op weg zou kunnen lopen... Niet dus! Het voetbed was helemaal uitgedroogd en reageerde met geen mogelijkheid meer goed op mijn voeten. Binnen de kortste keren was het kurk helemaal gebarsten en kon ik ze tot mijn spijt weggooien.

Gelukkig waren ze weer ergens in de aanbieding en ik koos dat jaar voor Pearl Wit.


In het hele vroege voorjaar van 2012 zag ik weer een mooie aanbieding en omdat ook m'n Pearl witte na een intensieve zomer en een lange winter niet meer te redden waren -Iets wat ik ondertussen behoorlijk irritant begon te vinden- , heb ik deze Birkenstocks in zwart lak gekocht.


En toen werd het 2013... De winter hield lang aan en tegen de tijd dat we in April naar Florida gingen had ik de Birkies nog niet aan gehad. Een kort 'testje' leek erop te wijzen dat de zwarte nog wel even mee konden... DOM DOM DOM... Hoewel minder erg dan andere jaren, kreeg ik ook nu problemen met de zolen. het gevolg was dat ik blaren liep. Ze zaten onder m'n voeten en vervolgens ook tussen m'n tenen. AUWAH!
Het gevolg was dat ik vrij laat in het zomerschoenenseizoen nog op zoek moest naar nieuwe... Aanbiedingen waren er niet meer maar gelukkig had ik nog een kortingsbon en zodoende vond ik ze nog wel betaalbaar... Wat de kleuren betreft was het wel wat lastiger, want er was eigenlijk niet zo veen (meer) dat ik leuk vond... Behalve dan die ene, wat meer uitgesproken kleur...


Toen de eerste zonnige dagen van 2014 zich aandienden, heb ik deze aqua-beauty's er maar weer eens bij gepakt. Tot mijn grote verbazing leek het dit keer wél goed te gaan... Maar waarom dit keer wel dan?
Na wat speurwerk op internet denk ik dat ik het weet!

Op de rand van een paar nieuwe Birkenstocks, zit een laagje dat een beetje glimt. Dit laagje zorgt ervoor dat er geen vuil in kan, maar ook dat het kurk niet uitdroogt. Dat laagje slijt in de loop van de maanden en dien je dan eigenlijk opnieuw aan te brengen...
Natuurlijk zijn er mensen die wel gewoon verder lopen op uitgedroogde Birkies en daar helemaal geen problemen mee hebben. Daar hoor ik dus duidelijk niet bij...
Het laagje op mijn Birkies was ondertussen ook helemaal weggesleten en -erger nog- het kurk was aan het breken! Dusssss. heb ik snel 'Birkenstock Korkpflege' besteld (en een paar nieuwe Birkies [BLOOS])...
 
 
 
Op deze manier zou ik dus véééééél langer moeten kunnen genieten van m'n geliefde Birkies. En daarmee kan ik de hogere kosten van tegenwoordig ook een stuk beter verdragen...

Geen opmerkingen: